...όπως Σύνταγμα->Ευαγγελισμός->Μέγαρο Μουσικής->Αμπελόκηποι->Πανόρμου...
4 στάσεις από τον κοντινότερο κόμβο, 4 στάσεις η συχνότερη διαδρομή. 4 στάσεις και 2 χρόνια στο πήγαινε έλα, μόνη, με σένα, με παρέα, στο τρέξιμο για το τελευταίο δρομολόγιο. Που τώρα θα γίνει 2.00 τα παρασκευοσάββατα στην Αθήνα, όπως και στο Παρίσι πριν λίγους μήνες. (Για δες... λες να 'ρθουν και τα velibo...)
Μετράς πόσα άλλαξαν και πόσα μείναν ίδια. Μηδέν-ένα. Μηδέν-δύο. Μηδέν-πολλά. Ο γεράκος στη Λουρμέλ με το "Bonjour madame!!" του ακόμα εκεί. Χειμώνα, καλοκαίρι. Το ticket-T έγινε άσπρο, από μωβ. Σωστά: ένα-πολλά. Το "n'importe quoi" των γύρω, ίδιο και απαράλλαχτο, βαραίνει παραπάνω. Η δύναμη της συνήθειας, λες... της τότε... και η μυρωδιά του μετρό. Ναι! η βρώμα, αυτή. Το σήμα κατατεθέν του. Και το "pardon... excusez moi... desolé..." και το σιχτίρισμά σου. Εκεί κι αυτό. Τι να αλλάξει σε μήνες;
Και τότε το Σύνταγμα, ο Ευαγγελισμός, το Μέγαρο, οι Αμπελόκηποι, η Πανόρμου, είναι πια μακριά, πολύ μακριά, μέχρι να ξαναρθούν κοντά, πολύ κοντά.
